ਜੋ ਬਾਇਡਨ ਨੇ ਆਪਣਾ ਅਖੀਰਲਾ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਮੌਜੂਦਾ ਹਾਲਾਤ ਤੇ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕੀਤਾ। 50 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀਕ ਸੇਵਾ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਇਸ ਡੈਮੋਕ੍ਰੈਟ ਨੇ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੇ ਮਿਆਦ ਦੇ ਸਫਲਤਾਵਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ, ਸਗੋਂ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਅਮਰੀਕਾ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਚੌਰਾਹੇ ਤੇ ਖੜਾ ਹੈ। ਬਾਇਡਨ ਦੇ ਸ਼ਬਦ, ਜੋ ਅਮਰੀਕੀ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਉਮੀਦ ਦਾ ਪੈਗਾਮ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਡਰ ਦਾ ਇੱਕ ਅਹਿਸਾਸ ਵੀ ਸੀ—ਡਰ ਕਿ ਅਗਲਾ ਯੁੱਗ ਇਕ “ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਓਲਿਗਾਰਕੀ” ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਨਵੀਆਂ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸਕ ਸੰਕੇਤ
ਵਾਸ਼ਿੰਗਟਨ ਦੇ ਆਵਾਲ ਆਫਿਸ ਤੋਂ ਬੋਲਦੇ ਹੋਏ, ਬਾਇਡਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਅੱਜ ਦੀ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਇਕ ਐਸੀ ਓਲਿਗਾਰਕੀ ਰਚ ਰਹੀ ਹੈ ਜੋ ਸਿਰਫ਼ ਧਨ, ਤਾਕਤ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹੈ। ਇਹ ਦਾਖ਼ਲਾ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਸਿਆਸੀ ਨੁਕਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ; ਇਹ ਇੱਕ ਜਨਤਕ ਸਚਾਈ ਦੀ ਚੇਤਾਵਨੀ ਸੀ। ਬਾਇਡਨ ਨੇ ਸਵੈ-ਘੋਸ਼ਿਤ “ਟੈਕ ਇੰਡਸਟ੍ਰੀਅਲ ਕਾਮਪਲੇਕਸ” ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ਅਤੇ ਅਤਿਅਧਿਕ ਸਮਰੱਥ ਟੈਕਨੋਲੋਜੀ ਕੰਪਨੀਆਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਇਹ ਸਭ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਸੰਸਥਾ ਬਣ ਰਹੀ ਹੈ, ਜੋ ਅਮਰੀਕੀ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੀਆਂ ਜੜਾਂ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ਕੰਪਨੀਆਂ ਦੀ ਬੇਪੱਖ ਹੋ ਰਹੀ ਭੂਮਿਕਾ ਤੇ ਚਿੰਤਾ ਜ਼ਾਹਿਰ ਕੀਤੀ। ਮਿਸਇੰਫਾਰਮੇਸ਼ਨ ਦੇ ਵਾਧੇ ਨੂੰ ਔਨਲਾਈਨ ਤਰੱਕੀ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਮੁਨਾਫੇ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਖਤਰਨਾਕ ਰੁਝਾਨਾਂ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਦੱਸਦੇ ਹੋਏ, ਬਾਇਡਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸੱਚ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਲਾਭ ਅਤੇ ਤਾਕਤ ਲਈ ਮਿਟਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਲੋਕਤੰਤਰਕ ਇਮਾਰਤ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਗਏ।
ਲੋਕਤੰਤਰ ਲਈ ਬਚਾਅ ਦੀ ਲੋੜ
ਬਾਇਡਨ ਦੇ ਭਾਸ਼ਣ ਦਾ ਦੂਜਾ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਚੇਤਾਵਨੀ ਸੀ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਧਨ ਦੀ ਸੰਘਣੀ ਸਾਝ, ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਤਿਹਾਸਕ ਰੂਪ ਨਾਲ, ਅਮਰੀਕਾ “ਰਾਬਰ ਬੈਰੋਨਸ” ਦੇ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚੋਂ ਵੀ ਲੰਘ ਚੁੱਕਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਕੁਝ ਸਭ ਤੋਂ ਅਮੀਰ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਸਾਡੀ ਆਰਥਿਕਤਾ ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਬਾਇਡਨ ਨੇ ਉਸ ਸੰਕਟ ਤੋਂ ਸਿੱਖਣ ਦੀ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ।
ਇਹ ਚੇਤਾਵਨੀ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ ਤੇ, ਨਵੇਂ ਚੁਣੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਡੋਨਾਲਡ ਟਰੰਪ ਲਈ ਸੀ। ਬਾਇਡਨ ਨੇ ਸਿੱਧਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਲਿਆ, ਪਰ ਟਰੰਪ ਦੇ ਅਮੀਰ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਟੈਕ ਬਾਰੋਨਸ ਐਲਨ ਮਸਕ, ਤੇ ਆਪਣਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਸਾਧਿਆ। ਇਹ ਬਾਇਡਨ ਦੇ ਇਸ ਯਕੀਨ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸਮਾਨਤਾ ਤੇ ਅਸਮਰੱਥਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸੰਘਰਸ਼ ਸਿਰਫ਼ ਮਜ਼ਦੂਰ ਵਰਗ ਲਈ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਸੰਪੂਰਨ ਲੋਕਤੰਤਰ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ।
ਮਿਆਦ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਅਤੇ ਪਛਾਣ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼
ਬਾਇਡਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮਿਆਦ ਦੇ ਸਫਲਤਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਵੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ, ਜਿਹੜੀਆਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ: ਸਥਿਰ ਆਰਥਿਕ ਵਾਧਾ, ਨਾਟੋ ਦੀ ਮਜ਼ਬੂਤੀ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਾਫਲਤੇਵਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਜ਼ਰਾਇਲ ਅਤੇ ਹਮਾਸ ਵਿੱਚ ਸੰਧੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਸਭ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਤੁਰੰਤ ਨਹੀਂ ਵੇਖੇ ਜਾਣਗੇ, ਪਰ ਇਹ ਬੀਜ ਲਗਾਏ ਗਏ ਹਨ ਜੋ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਫੁੱਲਾਂਗੇ।
ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਰਟੀਫੀਸ਼ਲ ਇੰਟੈਲੀਜੈਂਸ ਦੇ ਵਾਧੇ ਤੇ ਵੀ ਚਿੰਤਾ ਜ਼ਾਹਿਰ ਕੀਤੀ। ਇਹ ਤਕਨੀਕੀ ਖੇਤਰ, ਜੋ ਮੌਕੇ ਦੇ ਨਾਲ ਖ਼ਤਰੇ ਵੀ ਲਿਆ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਬਾਇਡਨ ਲਈ ਇੱਕ “ਪਹਾੜੀ ਚੁਣੌਤੀ” ਵਾਂਗ ਸੀ। ਬਾਇਡਨ ਨੇ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਕਿ ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਅਮਰੀਕਾ ਇਸ ਖੇਤਰ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰੇ ਅਤੇ ਲੋਕਤੰਤਰਕ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਨਾਲ ਇਹਨੂੰ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰੇ।
ਅੰਤਿਮ ਅਪੀਲ ਅਤੇ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੇ ਰੱਖੇਵਾਲੇ
ਬਾਇਡਨ ਨੇ ਆਪਣਾ ਭਾਸ਼ਣ ਇਸ ਚੇਤਾਵਨੀ ਨਾਲ ਸਮਾਪਤ ਕੀਤਾ ਕਿ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਲੋਕ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਸਵੀਕਾਰਣ। “ਅਮਰੀਕਾ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੇ ਮਕਸਦਾਂ ਤੇ ਮੇਰਾ ਪੂਰਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ,” ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਪਾਲਣਹਾਰ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਸੀ; ਇਹ ਇੱਕ ਅਪੀਲ ਸੀ ਕਿ ਲੋਕ ਆਪਣੀ ਜ਼ਮੀਨ ਅਤੇ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਲਈ ਸੱਚੇ ਰੱਖੇਵਾਲੇ ਬਣਨ।
ਆਪਣੇ ਪਿਛਲੇ 50 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਬਾਇਡਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੀ ਮਜਬੂਤੀ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸਾਰਾ ਰਾਜ ਹੈ। “ਮੈਂ ਅਮਰੀਕਾ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਇਸਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰੋ।” ਇਹ ਬੋਲ ਸਿਰਫ਼ ਵਿਰਾਸਤ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਸਗੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਭਵਿੱਖ ਲਈ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਸੀ।
ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਿਖਿਆਵਾਂ
ਜੋ ਬਾਇਡਨ ਦਾ ਅੰਤਿਮ ਭਾਸ਼ਣ ਸਿਰਫ਼ ਵਿਦਾਇਗੀ ਨਹੀਂ ਸੀ; ਇਹ ਇੱਕ ਚੇਤਾਵਨੀ ਸੀ, ਇੱਕ ਯਾਦ ਦਿਲਾਵਾ ਕਿ ਅਮਰੀਕਾ ਦੀ ਸਪਣਾਂ ਦੀ ਜ਼ਮੀਨ ਵਿੱਚ ਪਾਰਦਰਸ਼ੀਤਾ, ਜਵਾਬਦੇਹੀ ਅਤੇ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੇ ਨਿਰੰਤਰ ਰਾਖਵਾਲੇ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਸਾਬਤ ਕੀਤਾ ਕਿ ਰਾਜਨੀਤੀ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਇੱਕ ਕਿਰਿਆਸ਼ੀਲ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਸਵਾਲ ਅਤੇ ਜਵਾਬ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਹੈ।
Leave a comment